Anwuilika Okoh kwam 10 jaar geleden vanuit Nigeria naar Nederland. Naar het mooie Limburg om precies te zijn. Hier werd ze met verschillende uitdagingen geconfronteerd; zo sprak ze de Nederlandse taal niet en moest ze, naast het vinden van een baan, ook zorgen voor haar drie kinderen. Anwuilika zette er vanaf het begin stevig de schouders onder en heeft inmiddels, mede dankzij de betrokken ondersteuning vanuit het Leerwerkloket en het Werkgeversservicepunt Midden-Limburg, haar eerste doelstellingen bereikt. Maar Anwuilika is nog lang niet klaar…
“Toen ik in Nederland kwam, sprak ik de taal niet. In Limburg lijken de mensen bovendien allemaal een ander dialect te spreken, wat de communicatie niet makkelijker maakte. Thuis blijven zitten was geen optie, ik wilde me graag nuttig maken. Ik heb bovendien drie kinderen waar ik voor moet zorgen.” En dus meldde Anwuilika zich bij de gemeente Maasgouw met de vraag wat ze moest doen om te kunnen werken. Allereerst moest de taalbarrière doorbroken worden. Ze behaalde het Inburgeringsexamen niveau A2, waarmee ze de basis legde om in Nederland aan haar carrière te kunnen bouwen en ging enthousiast als vrijwilliger aan de slag bij Westrom. Anwuilika’s hart ligt al vanaf haar jeugd bij het verzorgen van mensen, liefst kinderen. Maar ze besefte ook dat haar taalniveau in het Nederlands nog niet voldoende ontwikkeld was en dat je voor het werken in de zorg in Nederland bepaalde diploma’s en kwalificaties moet hebben.
Praktijkleren
Via de gemeente kwam Anwuilika in aanraking met het Leerwerkloket en al snel werd duidelijk dat een praktijkleerroute het beste bij haar doelstellingen zou passen. Tijdens het traject, dat ze doorliep bij zorgcentrum Proteion Sterrebosch, maakte ze kennis met collega’s en Nederlandse gebruiken, kwam ze veelvuldig in aanraking met de taal en deed ze ervaring op met werken in de zorg. Ze voelde zich als een vis in het water; cliënten zagen haar graag en Anwuilika deed haar werk vol overgave en vooral met veel plezier. Maar de taalbarrière bleef; vooral in de communicatie met collega’s leidde dat, aan beide zijden, wel eens tot frustraties. Ze hoopte op een arbeidscontract bij Proteion, maar dat kwam er helaas niet van. Vooral in die periode ervoer Anwuilika veel steun en hulp van de medewerkers van het Werkgeversservicepunt van de gemeente Roermond. “Marion en Mieke hebben me heel erg geholpen en daar ben ik hun nog steeds heel dankbaar voor”, zo vertelt Anwuilika.
De aanhouder wint!
Anwuilika bleef werken aan haar Nederlandse taalvaardigheid en stortte zich op een beroepsopleiding tot Helpende Zorg & Welzijn Niveau 2. Dat wierp uiteindelijk zijn vruchten af. Momenteel werkt Anwuilika, naar volle tevredenheid, bij zorgorganisatie Daelzicht. Haar volharding en het vertrouwen in haar eigen kunnen hebben haar gebracht waar ze nu is. Ze is trots op wat ze tot nu toe al heeft bereikt, dat ze haar kinderen bij zich heeft én op eigen kracht kan onderhouden, dat ze werkt en dat ze naar school gaat. Maar ze wil nog meer bereiken, hogerop komen om een nog betere toekomst voor haar kinderen en voor zichzelf te realiseren. Als we Anwuilika om tips vragen voor andere mensen die zoekend zijn, werkt haar enthousiasme aanstekelijk en inspirerend: “Laat niets je in de weg te staan om je doelen te bereiken, stap over barrières heen, toon initiatief, durf vragen te stellen, isoleer jezelf niet, maar durf te communiceren. Laat het verleden achter je en richt je op de toekomst. Tot slot wil ik iedereen bedanken die er de afgelopen jaren voor me was. God bless you all!”